Meer dan 100 jaar geschiedenis.....het verhaal van ons familiebedrijf.
De geschiedenis van een familiebedrijf
Een familiebedrijf dat 100 jaar bestaat is vrij uniek. Wij willen met dit verhaal jullie laten meekijken in het ontstaan van onze camping. Een klein persoonlijk eerbetoon aan een 100-jarig bedrijf waar we trots op zijn.
De geschiedenis van camping “De Geuldert“ brengt ons ver terug in de tijd…
De naam van de camping is afgeleid van één van de moerasgebieden die ligt aan de voet van de stuwwal uit de ijstijd, namelijk “De Sint Jansberg”. Dit moerasgebied lag in de achtertuin van Grad Giebels en zijn ouders.
Grad(je) Giebels (geboren 30 november 1882 – overleden 31 mei 1944) maakte deel uit van een groep ‘natuurmensen‘, net zoals de schilder Jac van Mourik, maar ook Helse Thij en Cobus Muus.
Grad(je) Giebels was een smokkelaar en van het geld wat hij daarmee verdiend had bouwde hij in 1916 zijn eerste huis samen met Johanna Kempen (geboren 7 juni 1888 – overleden 23 januari 1970). Met haar kreeg hij 4 kinderen, waarvan er één, Marie Giebels, later de camping zou overnemen.
Gradje Giebels was een veelzijdig ondernemer. Hij was boer, hij smokkelde en hij had ook nog een winkeltje aan huis. Als hij iets verkocht foetelde hij altijd met het gewicht van bijvoorbeeld het vlees, waardoor hij de bijnaam ‘Gradje Kniep‘ kreeg. Maar dit gefoetel leverde niet genoeg op en Gradje Kniep was genoodzaakt om meer bronnen van inkomsten te zoeken. Zo kwam hij met het idee om mensen met een tent in zijn tuin te laten slapen.
In 1917 zijn de eerste officiële kampeerders op de camping gearriveerd en zij sliepen aan de kant van het moeras, waar nu de huizen staan van o.a. Hans Velthuis, Nancy van Kesteren en Pierre Goossens. Deze kant van de straat werd de vennenkant genoemd.
Johanna (de vrouw van Gradje) liet zich niet veel zien op het campingterrein, zij hield zich voornamelijk bezig met de kinderen en het huishouden.
Sanitaire voorzieningen waren er destijds niet. De kampeerders konden zich wassen in de bijkeuken. Kampeerders uit die tijd spraken over hoe primitief het toen was; water haalden ze uit het beekje in het bos en bij een boer in de buurt konden ze stro halen om in de tent te leggen, zodat ze zacht konden slapen. Koken werd gedaan op echt kampvuur, waarvan het hout gesprokkeld kon worden rondom het terrein. De toiletvoorzieningen waren puur natuur, want achter de vele struiken was immers plaats genoeg.
Enkele jaren later maakte Gradje Kniep van rondhout een stellage waar je dan op kon zitten, deze diende als toilet. Zonder riool, want er was gewoon een gat gegraven in de grond onder het stuk rondhout. Toch was dat voor die tijd een zeer moderne uitvinding en de camping bleef groeien.
In 1931 bouwde Gradje een aanbouw aan het huis, waarin een van buiten toegankelijk toilet was opgenomen. Nog steeds geen riool, maar met een emmer water die altijd klaar stond, kon er worden ‘doorgespoeld‘ en werd alles afgevoerd naar de kelder onder de koeienstal. Vanuit daar leegde de buurman tegen betaling regelmatig de ‘zeikton‘ en zo had iedereen toch een beetje profijt van de camping in de buurt.
In 1944 overleed Gradje Kniep en Jan van Kesteren (geboren 3 april 1921 – overleden 11 november 1986), die inmiddels een relatie had met Marie Giebels (geboren 20 april 1918 – overleden 6 augustus 1987), had de camping al overgenomen. Jan en Marie kregen één zoon, Ger van Kesteren. Jan werkte in het bos bij de baron. In de zomer kreeg Jan dan 6 weken vrij om te werken op de camping. De baron had veel zeggenschap destijds en gaf officieel toestemming om de camping te mogen exploiteren.
Vele jaren was de camping aan de vennekant gelegen, pas na de tweede wereldoorlog vond de eerste grote uitbreiding plaats.
In 1946 werd het terrein tussen De Geuldert en de rijksweg uitgebreid tot één hectare. Ook de voorzieningen werden uitgebreid en er kwam een theetuin bij met daarbij wat stoelen en een tafel in de tuin om even te kunnen zitten en genieten van een drankje. Een klein winkeltje volgde al gauw en omstreeks 1965 kwam er ook een cafetaria bij. Door een klein luikje konden de mensen friet bestellen bij ‘tante Marietje‘.
De sanitaire voorzieningen gingen met de tijd mee. Er kwamen toiletgebouwen met stromend water, gas en elektra. In 1972 werd de camping wederom uitgebreid naar 2,5 hectare.
Na het overlijden van Jan van Kesteren overleed kort daarna ook Marie. Vanaf toen stonden Ger en Helma Wientjens, die gehuwd waren in 1977, er plotseling alleen voor. Ger en Helma kregen twee dochters, Nancy en Sandra.
Ger en Helma besloten voort te zetten wat Ger zijn opa en vader zo mooi begonnen waren, met dezelfde gastvrijheid en gezelligheid die camping De Geuldert al die jaren heeft gekend.
In 1998 breidt de camping uit tot 4 hectare en in de jaren die volgen moderniseren Ger en Helma de camping, zodat de camping mee bleef gaan met de tijd. Slagbomen werden geautomatiseerd, toiletgebouwen vernieuwd en ook de horeca kreeg een make-over. Ook kwam er een uitgebreid animatie programma, er werd regelmatig van alles georganiseerd voor kinderen en volwassenen! Zo zijn er biljarttoernooien, klaverjas toernooien, volleybal toernooien maar ook speurtochten, kindermiddagen, diverse gezellige quiz avonden. De speeltuin is ook van deze tijd; met diverse draai toestellen en een airtrampoline hebben ook de jongste gasten een leuke vakantie!!
En zo staan we aan de vooravond van weer een nieuwe generatie in de familie die dit bijzondere bedrijf wil voortzetten: Sandra van Kesteren stapt in 2018 in het bedrijf met Renee Grootveld. Ze hebben vertrouwen in de stijl van Ger en Helma en hun voorgangers…. Een stijl en bedrijfsvoering die al meer dan 100 jaar bestaat en hopelijk nog 100 jaar meedraait.
